طالبان به امارت معتقد است در حالیکه سخنگوی آنان که به شکل روزنامه نگار فینگلی خود را نشان میداد آن را تبلیغ می کرد. و از وزیر خارجه ایران هم می خواست تا آنها را تایید کند. وزیر خارجه در برابر این بازجویی غیر مسئولانه جوابهای خوبی داد ولی به مولد نامشروع بودن آنها اشاره نکرد که آنان گرچه الان خود را ضد آمریکایی معرفی می کنند ولی بودجه و امکانات آنان از آمریکا است. و در مبارزه آنها با آمریکا اگر شک نباشد لا اثل قربانی شدن مردم افغانستان را درپی دارد . آنها معتقدند که باید افغان های دور و بر آمریکایی ها هم کشته شوند. و این نتیجه امارت است در حالیکه ولی فقیه دستور داده که موشک های نقطه زن، فقط دشمنان را بزنند. و به مردم آسیب نرسانند. زیرا دستور قران و پیامبر و حضرت علی است که به زنان و کودکان و غیر نظامیان آسیب نرساد. اولین جنگی که پیامبر مردم را سامان داد و بعد از رژه برای آنان سخنرانی فرمود همه این ها را بیان کرد. حتی فرمود اگر دشمن فرار کرد او را تعقیب نکنند. از همه مهمتر براساس فرمایش پیامبر امیر المومنین فقط یک نفر است و کسی دیگر نمی تواند خود را امیر المومنین بداند. و اگر چنین ادعایی کرد وی امیر شیادان و سردسته شیاطین است و طبق فرمود قران که (فقاتلو ائمه الکفر) باید گردن آنها زده شود. در همان زمان و صدر اسلام هم کسانی خود را امیر المومنین می خواندند ولی آنها امیر فاسقان و فاسدن و فاجران بودند. یکی از انها یزید ابن معاویه بود که در کربلا امام حسین علیه السلام را شهید کرد. وی دستور داده بود که امارت او را هرکس قبول نکرد او را به قتل برسانند. لذا ما در زیارت عاشورا او را لعن می کنیم! نه تنها او بلکه هرکس خود را امیر المومنین خواند تا حق امیر المومنین واقعی را غصب کند مشمول این لعن هستند. که از انها تا پنج نفر را نام می برد. برخی صریح و برخی به شماره. پس درواقع امارت نیز مانند نبوت اگر ادعای دروغی باشد موجب الحاد و ارتداد است. و سزای چنین کسی فقط مرگ است. در زمان معاصر نیز عده ای از این غلط های زیادی داشته اند. آنها با اتکا به قدرت کافران خود را امیر خواندند. کسانی که در اصل شیخ نشین بودند با کمک استعمار انگلیس به امیر نشین تبدیل شدند. فرقی نمی کند از امیر نشین دبی تا مصر و اروپا و آمریکا و طالبان. همه آنها مهدور الدم هستند و اگر والی فقیه قدرت داشته باشد باید آنها را اعدام کند. مماشات با آنها جایز نیست زیرا حضرت علی ع فرمود من راضی به حکومت معاویه حتی برای یک لحظه هم نیستم. لذا اگر معاویه در شام حکومت می کرد یک طاغی بود و از امیر المومنین حکمی نداشت. و به همین جهت سه جنگ بزرگ داخلی بر علیه امام علی سازماندهی کرد. پس اگر امام علی قدرت داشت امیرالمونین های در را از بین می برد. ولی انها با تکیه بر جهل مردم نه تنها زنده ماندند بلکه دست خود را به خون عزیران پیامبر ?غشاه نمودند. حالا این قابیلیان از نسل یزید و معاویه هم به قدرت استعمار بوجود آمدند تا با ولایت بجنگند. انها طاغوت هستند و یاغی. و باید هرچه زودتر توبه کرده به دامن اسلام برگردند. توبه زبانی قابل قبول نیست آنها باید از ادعای امارت دست بردارند و تابع امیر المومنین حیدر شوند. نتیجه عدم تابعیت آنها این می شود که در کنار مزار شریف حضرت علی آن شاه مردان دوازده نفر از دیپلماتها و خبرنگاران شیعه را شهید کنند. و به سفارت ایران هم گاهگاهی خمپاره بزنند. حالا که قدرت نظامی ندارند که در طول مرز با ایران کاری بکنند. سعی دارند با کار فرهنگی و صلح جویی دروغی ذهن مردم را نسبت به امیر المونین حیدر منحرف ساخته و خود را بجای حضرت علی بر جان و مال و ناموس مردم حاکم کنند.